26 Ocak 2011 Çarşamba

sanırım ben şahaneyim.

insanların benim yanımda vakit geçirmek için kendilerinden geçtiklerine bizzat şahit olma şerefine nail olduğum günden beri bunu sık sık düşünürüm. galiba ben mükemmel birisiyim.

yani nasıl anlatayım her ortama uyarım ve bütün ortamlarda dikkatleri üzerime çekmeyi bilirim. insanlar benim yanımdayken hayatlarının en keyifli dakikalarını geçirirler. böyle konuşuyorum fakat sadece geyik birisi oldugum düşüncesine kapılmayın. kusursuz bir sırdaşım ayrıca, etrafımda bulunmaya bir şekilde hak kazanmış insanlar her zaman bana akıl danışır. iş, aşk, sosyal bilgilendirme konularında muazzamım. insanların hüznünü emerim adeta, o kadar çekilebilir birisiyim ki en çekilmezini bile kendime hayran bırakabilirim.

geçen gün berili mutsuz gördüm ve usulca yanına yaklaşarak problemin ne oldugunu sordum. şimdi burada afişe etmek istemiyorum fakat şunu söyleyebilirim ki 5 dakikada tastamam oldu beril, beyninde alevlenen umut kıvılcımlarını tarif edemem.

o kadar yardımsever ve grup çalışmasına o kadar yatkınım ki bütün özelliklerime rağmen ekibimdeki insanlarla aynıymışçasına çalışırım, gerektiginde bana söyleneni yapmaz değilim, o kadar sabırlıyım ki küçük bir çocuğu sevecenlikle inadından vazgeçirebilirm, o kadar yüksek bir ikna kabiliyetine sahibim ki istesem pelin batuyu bile ayarlayabilirim.

aslında herkes kendini olduğundan fazla görüyor sanırım. yani ne bileyim bu anlattıklarım kadar mükemmel olmayabilirim aslında. belki de o kadar da çekici biri değilimdir aslında belki insanlar benim yanımda bulumaktan pek keyif almıyorlardır. ya da, yok lan çok şahane o kadar şahaneyim ki bence gerektiği yerde mütevaziliği iyi becerebiliyorum. yoksa şahaneyim yani.

Hiç yorum yok: